นิทานเซด้าสาวน้อยคุณธรรม
เซด้า อาศัยอยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง เธอ เป็นเด็กสาว ที่น่ารัก ผมของเธอดำขลับ และสวยงามมาก วันหนึ่งหมู่บ้านของเธอ มีเรื่องเกิดขึ้น แม่น้ำที่ไหลผ่านหมู่บ้านเหือดแห้ง
ชาวบ้านทุกคนต่างตกใจ และต้องลำบากเนื่องจากต้องเดินทางไกลข้ามภูเขาไปตักน้ำเพื่อนำมาใช้ ประโยชน์
เซด้า พยายามหาสาเหตุ เธอจึงเดินไปตามแม่น้ำจนไปถึงต้นน้ำ เซด้า พบว่า มีก้อนหินขนาดใหญ่ปิด ตาน้ำเอาไว้ เซด้า พยายาม ใช้ไม้งัดก้อนหินออกแต่ไม่สำเร็จ ทันใดนั้นเองก็มีลมพายุ พัดกระหน่ำมาอย่างแรง พัดพาเซด้าให้ลอยไปกับสายลม และตกลงไปในถ้ำแห่งหนึ่ง
ภายในถ้ำมีพญามาร เซด้าตกใจมาก พญามารบอกเซด้าว่า “ เจ้าต้องรับปากว่าจะไม่นำความลับเกี่ยวกับตาน้ำไปบอกชาวบ้าน ถ้าเจ้านำความลับนี้ไปบอกใคร ข้าจะเสกให้เจ้ากลายเป็นหิน เซด้ากลัวพญามารมากจึงจำใจตกลงรับปาก
จากนั้นก็เกิดกระแสลม พัดพาเซด้ากลับมาที่ต้นน้ำแห่งเดิม เซด้ากลับมาถึงหมู่บ้าน เธอทุกข์ใจมากที่ไม่สามารถบอกความจริงให้กับทุกคนได้ เธอไม่ยอมพูดกับใคร จนในที่สุดผมที่เคยดำสลวย ของเธอก็กลายเป็นสีขาวโพลน
วันหนึ่งเซด้า ไปพบชายชราผู้หนึ่งหกล้มบาดเจ็บ ขณะไปตักน้ำเซด้า คิดว่า เธอไม่ควรเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนจนไม่สนใจความลำบากของผู้อื่น จึงตัดสินใจที่จะบอกความจริงเกี่ยวกับตาน้ำให้ทุกคนทราบ
เมื่อชาวบ้านทราบถึงความลับเกี่ยวกับตาน้ำ ก็พากันนำค้อน ไปทุบก้อนหิน ขนาดใหญ่ ให้แตกละเอียด ทำให้น้ำสามารถไหลมายังหมู่บ้านได้เหมือนเดิม
เมื่อพญามาร รู้ ก็โกรธมาก จึงสาปเซด้าให้กลายเป็นก้อนหิน ชาวบ้านรู้ว่าเซด้า เสียสละเพื่อพวกตน จึงพากันไปอธิษฐาน ขอให้ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ช่วย ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ บอกว่ามีเพียงขลุ่ยทอง ของพญานกยูงเท่านั้นที่จะช่วยถอนคำสาปได้
เซดอน พี่ชายของเซด้าจึงขออาสา ออกเดินทางเพื่อไปยืมขลุ่ยทองของพญานกยูง เพื่อนำมาช่วยน้องสาว เมื่อเซดอนเล่าเรื่องราวของน้องสาวให้พญานกยูงฟัง พญานกยูงก็ยินยอมให้เซดอนยืมขลุ่ยทองของพญานกยูงแต่โดยดี
เซด้า จึงพ้นคำสาปและกลายร่างเป็นคน แต่ที่น่าแปลกก็คือผมที่เคยขาวโพลน ของเธอ ก็กลับมาดำขลับดังเดิม ชาวบ้านทุกคนต่างกล่าวชื่นชมเธอ และทุกคนก็อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข
|